به نقل از «ایران اکونومیست»

نمایش عمومی نمونه‌های سیارک «بنو» در ۳ موزه

تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۷۶۹۶۲

ناسا سه موزه را برای نمایش نمونه‌های سیارک اسیریس-رکس انتخاب کرده است و این سه مکان در واشنگتن دی سی، هیوستون و توسان تا اواسط ماه نوامبر آماده می‌شوند.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، هنگامی که ناسا شاهد بازگشت اولین نمونه سیارکی خود به زمین در آخر هفته گذشته بود، توجه‌ها به سمت سه موزه جلب شد، زیرا که آنها برای نمایش نمونه‌های کوچکی از مواد سنگ فضایی تازه فرود آمده روی زمین انتخاب شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی، مرکز فضایی هیوستون در تگزاس و موزه سنگ و معدن آلفی نورویل دانشگاه آریزونا در توسان بی سر و صدا توسط ناسا انتخاب شدند تا قطعه‌ای از سیارک بنو را که به زمین بازگردانده شده است به نمایش بگذارند. کپسول حاوی این نمونه سیارکی صبح روز یکشنبه (۲۴ سپتامبر) در صحرای یوتا فرود آمد.

رایان لاوری (Ryan Lavery)، مسئول ارشد مطبوعاتی موزه اسمیتسونیان می‌گوید: موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان انتظار دارد در پاییز امسال دو نمونه از سیارک بنو دریافت کند. اولین مورد برای تحقیقات «سیاره منحصر به فرد ما» موزه استفاده خواهد شد که به دنبال پاسخگویی به سؤالات اساسی در مورد منشاء حیات، اقیانوس‌ها و قاره‌های روی زمین است.

دومین نمونه در تالار زمین شناسی، جواهرات و مواد معدنی ما به نمایش گذاشته خواهد شد. این اولین نمونه از سیارک بنو (Bennu) خواهد بود که در ایالات متحده به نمایش عمومی گذاشته می‌شود و ما مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن آن با بیش از چهار میلیون بازدید کننده سالانه خود هستیم. در آینده نزدیک تاریخ رونمایی را اعلام خواهیم کرد.

سخنگوی موزه جواهرات و مواد معدنی آلفی نورویل نیز گفته است که انتظار می‌رود نمونه‌ای در ماه نوامبر به نمایش گذاشته شود و جزئیات بیشتر در صورت موجود شدن به اشتراک گذاشته می‌شود.

ویلیام هریس(William Harris)، رئیس و مدیر اجرایی مرکز فضایی هیوستون، مرکز بازدیدکنندگان رسمی مرکز فضایی جانسون ناسا و یکی از شرکت‌های وابسته به اسمیتسونیان می‌گوید: در حالی که ما برای ورود نمونه ماموریت اسیریس-رکس به اینجا در مرکز فضایی هیوستون آماده می‌شویم، با به اشتراک گذاشتن بخشی از کیهان که به ما کنجکاوی بی حد و حصر بشریت و تلاش بی وقفه ما برای کشف اسرار جهان را یادآوری می‌کند یک پیروزی علمی را جشن می‌گیریم. این گنجینه آسمانی روح اکتشاف را تجسم می‌بخشد و حضور آن در اینجا برای همه ما الهام‌بخش خواهد بود تا مرزهای دانش بشری و اکتشاف فضایی را گسترش دهیم.

در حالی که جزئیات مواردی که به نمایش‌ گذاشته می‌شوند مانند اندازه و ماهیت موادی که در آن قرار خواهند گرفت، هنوز در دست بررسی است، اما به مکان‌ها گفته شده است که از اواسط نوامبر برای تحویل احتمالی نمونه بنو آماده باشند. با این حال، ابتدا دانشمندان باید محتویات کپسول را بازرسی، دسته‌بندی و مطالعه کنند.

خوشبختانه، نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد این فضاپیما با موادی بیشتر از آنچه ماموریت برای بازگشت در نظر گرفته بود، روی زمین فرود آمده است. به گفته ناسا، تخمین زده می‌شود که این کپسول حدود نیم پوند سنگ و خاک یا حدود ۸.۸ اونس(۲۵۰ گرم) را در خود جای داده باشد.

دانته لورتا(Dante Lauretta)، محقق اصلی این ماموریت در دانشگاه آریزونا می‌گوید: ما به آژانس فضایی ناسا وعده دادیم که دو اونس یا حدود ۶۰ گرم مواد را بازگردانیم. اکنون بر اساس مهندسی بسیار هوشمندانه فضاپیما توسط شرکای ما در لاکهید مارتین با اندازه‌گیری تغییر حرکت فضاپیما معتقدیم که حداقل چهار برابر این ماده را در اختیار داریم.

بیشتر این ماده برای مطالعه علمی در نظر گرفته شده است.

آزمایشگاه ویژه ساخته شده در مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون، برنامه توزیع بخش‌هایی از سیارک بنو بین یک تیم تجزیه و تحلیل نمونه متشکل از ۲۰۰ عضو از بیش از ۳۵ موسسه در سراسر جهان را بر عهده دارد. تقریبا شش ماه پس از بازگشت به زمین، یک کاتالوگ نمونه منتشر خواهد شد و مواد بیشتری از بنو برای تحقیقات دانشمندان در سراسر جهان برای دهه‌های آینده در دسترس خواهد بود.

از مجموع کل ماده، چهار درصد به آژانس فضایی کانادا تحویل داده می‌شود، که ابزار ارتفاع سنج لیزری اسیریس-رکس فضاپیما را فراهم کرده بود.

۰.۵ درصد اضافی از کل مواد برگشتی به آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) به عنوان بخشی از مشارکت بین دو آژانس فضایی، که شامل حمایت ناسا از ماموریت هایابوسا ۲ و تبادل دانشمندان و نمونه‌ها بین این دو می‌شود، ارائه می‌شود.

ژاپن اولین کشوری بود که نمونه‌های سیارکی را جمع آوری کرد و با ماموریت‌های هایابوسا و هایابوسا ۲ به ترتیب در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ به زمین بازگرداند.

مواد نگهداری شده توسط ناسا در مرکز فضایی جانسون نگهداری می‌شود، اگرچه بخشی از آن در یک مرکز پشتیبانی امن در وایت سندز، نیومکزیکو ذخیره می‌شود، مشابه روش‌هایی که برای محافظت از نمونه‌های ماه آپولو در برابر بلایای طبیعی و حملات انجام شد.

نمونه‌ای از ماموریت آپولو۱۱

طی شش ماموریت فرود روی ماه آپولو در مجموع ۸۴۲ پوند(۳۸۲ کیلوگرم) مواد جمع‌آوری شد که بسیار بیشتر از اسیریس-رکس است، بنابراین نمایش مقادیر بیشتری از آن‌ها امکان پذیر بود. امروزه، ۱۳۵ کشور، ۵۰ ایالت و استان ایالات متحده هر کدام نمونه‌هایی از ماموریت‌های آپولو ۱۱ و آپولو ۱۷ دارند. ناسا همچنین بیش از ۸۰ نمونه سنگ ماه و غبار ماه را به موزه‌های ۲۳ ایالت آمریکا و ۱۱ کشور خارجی قرض داده است.

اسیریس-رکس سومین ماموریت بین سیاره‌ای ایالات متحده برای بازگرداندن مواد جمع آوری شده به زمین است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: موزه ، سیارک بنو ، فضاپیمای اُسیریس رِکس

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: موزه سیارک بنو سیارک بنو اسیریس رکس مرکز فضایی نمونه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۷۶۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا یک پیام از فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری زمین دریافت کرد

فضاپیمای «سایکی» ناسا یک پیام را به زمین منتقل کرده که از فاصله ۱۴۰ میلیون مایل دورتر آمده است.

به گزارش ایسنا، ناسا فاش کرده که زمین به تازگی یک پیام لیزری را از ۱۴۰ میلیون مایلی(۲۲۵ میلیون کیلومتری) دریافت کرده است اما پیش از اینکه منتظر دیدن بیگانگان باشیم، باید به یک توضیح ساده توجه کنیم.

به نقل از دیلی میل، پیام لیزری توسط فضاپیمای «سایکی»(Psyche) ناسا به زمین منتقل شد که در حال حاضر ۱۴۰ میلیون مایل دورتر از زمین قرار دارد. این فاصله ۱.۵ برابر فاصله زمین و خورشید است.

ناسا توضیح داد: این شاهکار چشمگیر می‌تواند راه را برای ماموریت‌های آینده به مریخ هموار کند. این دستاورد یک نگاه اجمالی را به نحوه استفاده کردن فضاپیماها از ارتباطات نوری در آینده ارائه می‌دهد و امکان انتقال داده‌ها، اطلاعات علمی پیچیده و تصاویر و ویدیوهای با کیفیت بالا را با سرعت بالاتر فراهم می‌کند که در حمایت از جهش بزرگ بعدی بشر یعنی فرستادن انسان به مریخ صورت می‌گیرند.

پیام لیزری توسط سیستم «ارتباطات نوری فضای عمیق»(DSOC) ناسا که در حال حاضر روی سفینه فضایی سایکی قرار دارد، به زمین فرستاده شد.

«میرا سرینیواسان»(Meera Srinivasan) سرپرست عملیات این پروژه در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» ناسا گفت: ما حدود ۱۰ دقیقه از داده‌های فضاپیما را در روز هشتم آوریل دریافت کردیم. این یک نقطه عطف مهم برای پروژه است که نشان می‌دهد چگونه ارتباطات نوری می‌توانند به سیستم فرکانس رادیویی فضاپیما متصل شوند.

این آزمایش اولین بار در دسامبر ۲۰۲۳ آغاز شد؛ زمانی که سایکی تنها ۱۹ میلیون مایل از زمین فاصله داشت. طی آن آزمایش اولیه، داده‌های آزمایشی با سرعت ۲۶۷ مگابیت در ثانیه منتقل شدند که با سرعت دانلود اینترنت پهن‌باند قابل مقایسه است.

اکنون که فضاپیما در فاصله بیش از هفت برابر دورتر قرار دارد، سرعت ارسال و دریافت اطلاعات کاهش یافته است. فضاپیما در جدیدترین آزمایش، داده‌ها را با سرعت ۲۵ مگابیت در ثانیه ارسال کرد.

اگرچه این سرعت ممکن است کم به نظر برسد اما ناسا می‌گوید که از هدف پروژه برای اثبات امکان‌پذیر شدن ارسال حداقل یک مگابیت در ثانیه بسیار بیشتر است. «کن اندروز»(Ken Andrews) مدیر عملیات پرواز پروژه در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: اگرچه مقدار کمی از داده‌ها در یک بازه زمانی کوتاه منتقل شدند اما این واقعیت که ما اکنون چنین کاری را انجام می‌دهیم، از همه انتظارات ما فراتر رفته است.

پیش از این، ناسا برای برقراری ارتباط با ماموریت‌هایی که فراتر از زمین سفر می‌کنند، تنها از امواج رادیویی استفاده می‌کرد. ناسا توضیح داد: مانند فیبر نوری که جایگزین خطوط تلفن قدیمی روی زمین می‌شوند، جایگزین کردن ارتباطات رادیویی با ارتباطات نوری امکان انتقال داده در سراسر منظومه شمسی را با ۱۰ تا ۱۰۰ برابر ظرفیت کنونی سیستم‌های مورد استفاده فضاپیماها فراهم می‌کند. این امر به همراه پشتیبانی از تجهیزات علمی با وضوح بالاتر، مأموریت‌های اکتشافی انسانی و رباتیک آینده را بهتر امکان‌پذیر می‌کند.

انتهای پیام